عوامل مؤثر بر توانمندسازی زنان

امروزه با بروز تحولات سریع محیطی در عرصه سازمان ها، نظیر استفاده از فناوری اطلاعات و شبکه های جهانی که موجب سهولت جریان اطلاعات در سطوح مختلف سازمانی شده است، سازمان ها به سمت کاهش نیروی انسانی و افزایش سطح کیفیت نیروی کار رفته اند چرا که عنصر خلاقیت و دانش به عنوان تنها عنصر برتری بخش در رقابت مطرح گردیده است. آنچه که مدیران امروزی به دنبال آن هستند، یافتن راه حل مشکلات کاری با استفاده از منابع کمتر و صرف زمان کوتاه تر است و از طرف دیگر انتظارات کارکنان امروزی، احساس مالکیت، خودباوری و امکان توسعه می باشد و در این راستا توانمندسازی، کلیدی است برای بهره برداری از تمامی ظرفیت منابع انسانی یک سازمان، پاسخگویی به نیازهای جدید کارکنان. اما در عین حال یکی از پر چالش ترین برنامه هایی است که می تواند در یک سازمان پیاده شود. در این مقاله سطح توانمندسازی زنان در شرکت مخابرات ایران و عوامل مؤثر بر آن مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش نشانگر آن است که سطح توانمندی کارکنان زن در حد متوسط است. نتایج حاصل از تحلیل عاملی نیز معرف عوامل تأثیرگذار است: 1) نگرش مدیریت؛ 2) ساختار گروهی؛ 3) ارزش های بین گروهی؛ و 4) روابط اطلاعاتی. مدل تحلیل رگرسیونی نیز نشان داد که از عوامل فوق سه متغیر نخست در مدل وارد شده و مجموعاً 63 درصد از تغییر پذیری در سطح توانمندی کارکنان زن را تبیین می کنند.